مطالعه عوامل سازمانی تأثیرگذار بر راهبرد تجاری-سازی تحقیقات دانشگاهی (مطالعه موردی: فناوری نانو)

قرار گرفتن ایران در جایگاه نهم دنیا در تولید دانش نانو، چشم­انداز روشن و امید بخشی را به منظور بهره­برداری از فرصت­های تجاری­سازی و خلق ثروت بر مبنای فناوری نانو فرا روی کشور قرار داده است. دانشگاه­ها و مراکز پژوهشی به عنوان سازمان­هایی که پژوهش­گران در آن به انجام تحقیقات علمی می­پردازند نقش مؤثری در تجاری­سازی تحقیقات دارند. هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت­بندی عوامل سازمانی تأثیرگذار بر استراتژی تجاری­سازی تحقیقات فناوری نانو در ایران است. روش این پژوهش از نوع کیفی- کمی است. ابزار بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و ابزار بخش کمی، پرسشنامه است. روش تحلیل در بخش کیفی، کدگذاری در سه مرحله و در بخش کمی، تحلیل عاملی و آزمون آنووا است. نتایج این پژوهش نشان­دهنده­ی شناسایی 30 عامل سازمانی در قالب 9 بُعد است که بر انتخاب استراتژی تجاری­سازی تحقیقات فناوری نانو تأثیرگذار است. این عوامل به ترتیب اولویت عبارتند از زیرساخت­های دانشگاه، مدیریت دانش، استراتژی دانشگاه و کیفیت دانشکده، ماهیت پژوهش و جهت­یابی تجاری، شبکه­های دانشگاه، مدیریت دانشگاه، منابع انسانی دانشگاه، ساختار دانشگاه و منابع مالی دانشگاه. تأثیر عوامل سازمانی در بیش­تر موارد بر انتخاب استراتژی ایجاد شرکت­های انشعابی بیش­تر از سایر استراتژی­ها است.